MKiDN: Sąd podtrzymał zmiany na wystawie głównej Muzeum II Wojny Światowej
Polityka

MKiDN: Sąd podtrzymał zmiany na wystawie głównej Muzeum II Wojny Światowej

Sąd Apelacyjny w Warszawie odrzucił ostatecznie apelację złożoną przez byłych pracowników Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku dotyczącą zmian wystawy głównej. 5 lat temu autorzy ekspozycji, w tym Paweł Machcewicz, Piotr Majewski, Janusz Marszalec i Rafał Wnuk, wystąpili przeciwko Muzeum, domagając się usunięcia z wystawy niektórych elementów, takich jak portret o. Maksymiliana Kolbego i Witolda Pileckiego, zdjęcia powstańców warszawskich, a także rodziny Ulmów.

Wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie została ostatecznie oddalona apelacja złożona przez byłych pracowników Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku. 5 lat temu Paweł Machcewicz i jego współpracownicy wystąpili do Muzeum z pozwem, w którym żądali usunięcia z wystawy portretu o. Maksymiliana Kolbego, Witolda Pileckiego, zdjęć powstańców warszawskich, a także rodziny Ulmów.

W 2018 r. Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku podjęło decyzję o wprowadzeniu wytycznych zgodnych z polskim prawem, dzięki którym na wystawie głównej można było zapoznać się z informacjami dotyczącymi poświęcenia i tragedii Żydów oraz losu rodziny Ulmów, zamordowanej w marcu 1944 roku. Grzegorz Berendt, dyrektor Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku, wyraził swoje zadowolenie z tej decyzji.

Pracownicy Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku domagali się usunięcia z wystawy głównej instytucji kilku przedmiotów, wśród nich portretu o. Maksymiliana Marii Kolbego wraz ze stanowiskiem multimedialnym poświęconym jego postaci, podobnie portretu Witolda Pileckiego oraz ekspozytorowi poświęconemu Marianowi Rejewskiemu. Ponadto, chcieli, aby zdjęcie rodziny Ulmów wraz ze stanowiskiem multimedialnym „Polacy ratujący Żydów” znalazło się na wystawie. Oprócz tego, wymagali aktualizacji statystyk strat osobowych wybranych państw, które powinny zawierać informacje o 21 państwach zarówno w wartościach względnych, jak i bezwzględnych, a także traktować wszystkich żołnierzy jako „ofiary wojny”.

Zdjęcie powstańców warszawskich składających przysięgę bojową, stanowiące namacalny dowód ich ofiarności i poświęcenia;

Maskę pośmiertną bł. ks. Stefana Wincentego Frelichowskiego, ofiary KL Dachau, ze specjalnym ekspozytorem ukazującym tragiczną kartę duchowieństwa w obozach koncentracyjnych;

Spis pomordowanych Polaków w KL Dachau, sporządzony w 1946 r. przez zespół ks. Edmunda Charta, który sam był więźniem tego obozu;

Polską flagę narodową ocaloną w okupowanym przez Sowietów Lwowie, przywracającą godność i honor Polaków wyrażony w dniu 17 września 1939 r.;

Makatę przedstawiającą powitanie przez mniejszość białoruską Armii Czerwonej wkraczającej na ziemie polskie, jako przypomnienie o nieustannie występujących wyzwaniach nacjonalizmu;

Ekspozytor poświęcony majorowi Henrykowi Dobrzańskiemu, który zasłynął jako „Hubal”, został zastąpiony przez gry planszowe „Plan Pięcioletni”. Rewolwer Nagant, który symbolizował bronią, z której sowieccy oprawcy mordowali ludność mniejszości narodowych w latach 1937-1938, został wymieniony na tę wyjątkową grę.

Nowy ekspozytor poświęcony jest tym, którzy walczyli o niepodległą Polskę w latach wojny, w tym majorowi Henrykowi Dobrzańskiemu, popularnie zwanym „Hubalem”. Gry planszowe pt. „Plan Pięcioletni” zastąpiły rewolwer Nagant, symbolizujący bronią, z której sowieccy oprawcy mordowali ludność mniejszości narodowych w latach 1937-1938.

Rysunek Matki Boskiej oraz fragment pasiaka z numerem obozowym, wykonany po wojnie przez więźnia KL Mauthausen w trakcie terapii mającej pomóc mu w odzyskaniu wolności od obozowych mrocznych wspomnień, to przypomnienie o cierpieniu i ludzkiej odwadze.

Wojna, choć przynosi często zwycięstwa, również niesie piętno na duszy ludzi, którzy ją przeżyli – psychiczne i fizyczne okaleczenie. Związek Sowiecki, był komunistycznym państwem masowego terroru, a Operacja (anty)polska NKWD 1937-1938 to przykład sowieckiego ludobójstwa na Polakach.

Partyzantka sowiecka, polska, francuska i jugosłowiańska to przykłady wyjątkowych ruchów oporu, które wywarły wpływ na tysiąclecia historii wojny. Wspomniane ruchy, wspierane przez lokalną ludność, zaowocowały nie tylko zwycięstwami militarnymi, ale również wywalczeniem wolności narodowej i ochroną lokalnych tradycji i wartości.

Partyzantka stała się jednym z głównych tematów ekspozycji w Muzeum Historii Wojny, które odwiedziło wiele osób. Wystawa składała się z nowych fragmentów umieszczonych we wprowadzeniach do tematyki partyzantki sowieckiej, polskiej, francuskiej i jugosłowiańskiej oraz przedmiotów związanych z ruchem oporu, takich jak mundury, broń, zdjęcia i przedmioty codziennego użytku.

Ponadto, Muzeum Historii Wojny zorganizowało specjalną część wystawy poświęconą Polskiemu Państwu Podziemnemu, w którym czczony jest kpt. Antoni Kasztelan. Przygotowano tutaj nowe eksponaty, w tym repliki oręża, mundurów, oraz dokumentację fotograficzną i filmową, która ukazuje autentyczne obrazy ruchu oporu.

W październiku 2020 roku Sąd Okręgowy w Gdańsku rozpoznał 28 żądań byłych pracowników muzeum, w tym 17 dotyczących wprowadzonych zmian i uzupełnień na wystawie głównej. Dzisiejszy wyrok Sądu odzwierciedlał te decyzje, a MKiDN udostępniło oświadczenie potwierdzające wynik.

Serwis PAP gwarantuje jego użytkownikom dostęp do treści komunikatów bez jakichkolwiek zmian w ich oryginalnej formie. Każdy nadawca komunikatu odpowiada za jego treść, w oparciu o postanowienia ustawy Prawo prasowe (art. 42 ust. 2).


Wiadomości dystrybuowane przez: pap-mediaroom.pl

Wykorzystujemy pliki cookies.    Polityka Prywatności    Ciasteczko
AKCEPTUJĘ